Jak radzić sobie z niepłodnością?

Problem niepłodności dotyczy coraz większej liczby par w wieku rozrodczym Z niepłodnością borykają się pary na całym świecie, ale szczególnie często w tzw. krajach rozwiniętych, również w Polsce. Według statystyk w naszym kraju może się z nią zmagać nawet półtora miliona par w wieku rozrodczym. Na szczęście, w wielu przypadkach niepłodność jest problemem czasowym i dzięki odpowiedniej diagnostyce i wdrożeniu właściwego leczenia, można pomóc pacjentkom zajść w ciążę.

Czym jest niepłodność?

Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia WHO o niepłodności można mówić wówczas, gdy pomimo regularnego współżycia bez stosowania antykoncepcji przez 12 miesięcy, parze nie udało się zajść w ciążę. Po tym czasie wskazana jest konsultacja z lekarzem medycyny rozrodu. Gdzie go szukać? Najlepiej w placówkach specjalizujących się  w diagnozowaniu i leczeniu problemów z płodnością, takich jak np.: Centrum Leczenia Niepłodności Angelius w Katowicach, które od 20 lat pomaga pacjentom spełnić marzenie o ciąży i dziecku.

Metody leczenia niepłodności

Leczenie niepłodności wymaga interdyscyplinarnego podejścia do problemu i sytuacji zdrowotnej Pacjentów. Wśród dostępnych metod leczenia niepłodności są farmakoterapia, inseminacja domaciczna oraz zapłodnienie pozaustrojowe in vitro. Wybór odpowiedniej ścieżki leczenia wymaga przeprowadzenia badań diagnostycznych, które pozwalają określić przyczyny problemów z zajściem w ciążę. Niepłodność równie często wynika z czynnika kobiecego, jak i męskiego. Dlatego diagnostyka i leczenie niepłodności zawsze dotyczy obu partnerów.

Hormonalne leczenie niepłodności

Leczenie niepłodności metodą hormonalną jest wykorzystywane wówczas, gdy w badaniach diagnostycznych jako główną przyczynę problemów z zajściem w ciążę wykazano zaburzenia owulacji.

Leczenie hormonalne niepłodności zazwyczaj trwa kilka miesięcy i polega na regularnym przyjmowaniu przez pacjentów hormonów. Mogą to być hormony w formie tabletek lub hormony przyjmowane w zastrzykach. U kobiet przyjmowanie hormonów ma na celu regulowanie pracy nadnerczy, jajników, podwzgórza lub przysadki mózgowej, w taki sposób, aby wyregulować cykl miesiączkowy i stymulować owulację.

Inseminacja

Inną metodą leczenia niepłodności jest inseminacja. Wielu pacjentów ceni tę metodę leczenia niepłodności, ponieważ w porównaniu ze sztucznym zapłodnieniem in vitro, bardziej przypomina im naturalny sposób zapłodnienia. Inseminacja zawsze składa się z dwóch etapów. W pierwszym etapie pacjent oddaje nasienie, które w laboratorium andrologicznym jest oczyszczane, badane pod kątem wyselekcjonowania plemników o najlepszej anatomii i największej ruchliwości. W zależności od wyników badań diagnostycznych inseminacja może zostać wykonana w naturalnym cyklu menstruacyjnym lub w cyklu stymulowanym, czyli po wcześniejszej stymulacji owulacji.

W zależności od wyników badań diagnostycznych i od związanych z nimi zaleceń lekarskich inseminacja może być przeprowadzona na 3 sposoby. Najczęściej wybieraną metodą jest inseminacja domaciczna, w której plemniki partnera umieszcza się bezpośrednio w jamie macicy. U kobiet, u których problemy z zajściem w ciążę są związane z problemami natury anatomicznej, przeprowadzana jest inseminacja doszyjkowa, w której plemniki umieszczane są w szyjce macicy. Najrzadziej stosowaną metodą inseminacji jest inseminacja dojajowodowa. Przyczyną rzadkiego wykorzystywania tej metody jest głównie stopień jej skomplikowania.

Metoda in vitro

Najskuteczniejszą obecnie metodą leczenia niepłodności jest zapłodnienie pozaustrojowe in vitro - stosowane najczęściej, gdy innymi metodami leczenia nie udało się uzyskać ciąży. Metoda in vitro jest metodą leczenia niepłodności w przypadku par z nieodwracalnie uszkodzonymi lub brakiem jajowodów, umiarkowaną i zaawansowana endometriozą III i IV stopnia, przy ciężkich zaburzeniach liczby i ruchliwości plemników lub całkowitym brak plemników w nasieniu.

Klasyczna metoda in vitro, gdzie wykorzystywane są komórki rozrodcze obu partnerów, składa się z kilku etapów. Po kwalifikacji pary do procedury pacjentka jest stymulowana hormonalnie, aby wywołać mnogą owulację. Następnie, podczas punkcji pobierane są od niej komórki jajowe. Oddane przez Partnera nasienie jest poddawane badaniu i selekcji w laboratorium andrologicznym. W kolejnym etapie w laboratorium embriologicznym komórki jajowe łączy się z plemnikami wybraną metodą. W 3-5 dobie od zapłodnienia ma miejsce transfer zarodka do jamy macicy. Po stwierdzeniu ciąży, dalej przebiega ona w sposób naturalny.