Najpopularniejsze badania słuchu

Słuch to jeden z niezwykle ważnych zmysłów, pozwalający prawidłowo funkcjonować w otaczającym nas środowisku. Jednak z różnych powodów może wystąpić jego osłabienie. Badanie poziomu zaawansowania zaburzenia słyszenia pozwala wdrożyć odpowiedni proces leczenia. Kiedyś badanie słuchu odbywało się przy pomocy stroików, zwanych również kamertonami. Choć wciąż w niektórych gabinetach wykonuje się tzw. próby stroikowe, to jednak zostały nieco wyparte przez znacznie nowocześniejsze metody badania słuchu: jakie? O tym dowiesz się z tego artykułu!

Subiektywne badania słuchu

W zakresie audiologii wyróżnia się dwa podtypy badań słuchu: subiektywne i obiektywne. W przypadku pierwszego rodzaju wymagana jest aktywna współpraca osoby badanej. Co to oznacza? W badaniach subiektywnych oczekuje się świadomej informacji zwrotnej od pacjenta, np. czy dźwięk był słyszalny lub jakie słowo zostało wypowiedziane. Do popularnych badań subiektywnych zalicza się m.in.:

Przeczytaj również: Jak rozpoznać niedosłuch u dziecka?

• audiometrię tonalną – ten rodzaj badań słuchu jest najpopularniejszym sposobem oznaczenia progu słyszenia. Badanie polega na podawaniu dźwięków o różnej częstotliwości i natężeniu, na które pacjent przebywający w izolowanym akustycznie pomieszczeniu, musi reagować poprzez naciskanie przycisku w momencie, gdy usłyszał sygnał dźwiękowy. Do przeprowadzenia badania niezbędna jest specjalistyczna aparatura, czyli audiometr tonalny dostępny w ofercie Techmedica.

• audiometrię mowy – badanie przebiega podobnie jak badanie audiometrii tonalnej, z jednym wyjątkiem – zamiast dźwięków podawane są słowa o różnym natężeniu dźwiękowym, na które pacjent również musi reagować.

Obiektywne badania słuchu

W przeciwieństwie do subiektywnych badań słuchu, w tym przypadku aktywna współpraca z pacjentem nie jest wymagana. Głównym zadaniem badań obiektywnych słuchu jest ocena reakcji organizmu na wytworzoną przez aparaturę stymulację dźwiękową. Do najpopularniejszych badań zalicza się:

• tympanometrię – która jest rodzajem audiometrii impedancyjnej i bada odbicie się fali dźwiękowej od błony bębenkowej w trakcie zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym. W tym celu niezbędne jest urządzenie zwane tympanometrem, które generuje wykres pozwalający przeprowadzić prawidłową diagnostykę.

• otoemisję akustyczną – badanie to pozwala wykryć niedosłuch odbiorczy pochodzenia ślimakowego, dlatego wykonuje się je już w pierwszych dniach życia na oddziałach neonatologicznych i salach poporodowych. Dzięki specjalnemu urządzeniu można zarejestrować reakcję ucha wewnętrznego na bodźce akustyczne.