Z jakimi problemami muszą się mierzyć dorosłe dzieci alkoholików?

Dorosłe Dzieci Alkoholików, czyli DDA, to osoby, które ciężkie doświadczenia z przeszłości przenoszą na swoje dorosłe życie. Utrwalone w dzieciństwie schematy zachowań i postaw nie pozwalają im normalnie funkcjonować w społeczeństwie, powodując samotność i poczucie niezrozumienia. Z jakimi problemami najczęściej muszą sobie radzić osoby z syndromem DDA?

DDA a uwięzienie w rolach

Osoby żyjące na co dzień z osobą uzależnioną po pewnym czasie dostosowują swoje funkcjonowanie do obecnej sytuacji, chcąc w ten sposób zmniejszyć swój poziom stresu. Z tego powodu najmłodsi członkowie rodziny przybierają określone role wiążące się z pewnymi zachowaniami, które często pozostają z nimi w dorosłym życiu. Można wskazać cztery podstawowe postawy, które przyjmują dzieci wychowujące się w rodzinach alkoholowych zmagające się później z syndromem DDA.

Pierwsza z nich to bohater rodziny, zazwyczaj najstarsze z rodzeństwa, które przejmuje odpowiedzialność. Jego dzieciństwo pozbawione jest beztroski, a zamiast tego wydaje się być nadmiernie dojrzałe. W dorosłości takie osoby często rezygnują ze swojego życia osobistego, ponieważ czują potrzebę poświęcenia się dla innych.

Osobę, która skłania rodzinę do odwrócenia się od rzeczywistych problemów i skupienia się na tych, które sama powoduje, nazywa się Kozłem Ofiarnym. Może to być np. próbowanie używek. Te trudności z dzieciństwa często są kontynuowane w dorosłym życiu i powodują problemy z dostosowaniem się do obowiązujących norm.

Dziecko we mgle to osoba, która nie sprawia kłopotów i nie mówi o potrzebach. Może być odbierana jako nieśmiała, a w rzeczywistości nie chce zwracać na siebie uwagi. W dorosłości często prowadzi to do kłopotów z nawiązywaniem relacji.

Z kolei Maskotka to dziecko, które rozładowuje napięcie rodziny poprzez śmiech. W dorosłości taka osoba wydaje się duszą towarzystwa, jednak może nie być zdolna do wchodzenia w głębsze relacje.

Trudności DDA

Zachowania DDA często są pozostałościami wyniesionymi z trudnego dzieciństwa. Chęć zapoznania się z rolami, jakie mogli oni przybierać w dzieciństwie i ich możliwym wpływem na dorosłe życie to bardzo duży krok w stronę wolności i zmiany, np. podczas terapii w Ośrodku Droga Do Domu.

DDA najczęściej mierzą się z trudnościami:

• lęk przed utratą kontroli, przed uczuciami i konfliktami,

• nadmierne poczucie odpowiedzialności,

• poczucie winy,

• ostra samokrytyka,

• lęk przed porzuceniem.

Świadomość występowania wymienionych problemów może pomóc DDA w zrozumieniu swojego postępowania i być motywacją do pracy nad sobą.